L’organisation radicale du vingt-et-unième siècle

By Yavor Tarinski

La révolution n’est pas « montrer » la vie aux gens, mais les faire vivre. Une organisation révolutionnaire est obligée de rappeler à tout moment que son but n’est pas de faire entendre à ses adhérents les discours convaincants de leaders experts, mais de les faire parler eux-mêmes, pour parvenir, ou à tout le moins tendre, au même degré de participation.

Guy Debord 1

Aujourd’hui, nous constatons une profonde crise de représentation qui se reflète par des taux d’abstention toujours plus élevés lors des élections même dans des pays avec une participation électorale traditionnellement élevée, comme la Grèce. Les partis politiques à travers l’Europe qui remportent les élections rassemblent rarement assez de sièges pour gouverner seuls, et sont donc obligés de s’engager dans des coalitions instables pour former des gouvernements. Même les partis soi-disant radicaux, qui prétendent représenter les mouvements sociaux de masse de ces dernières années, ne semblent pas capables d’augmenter sensiblement leur base d’adhérents ou d’initier des mobilisations sociales durables à une grande échelle.

Au-delà de l’idéologie

By Yavor Tarinski

Nous sommes conditionnés de fait par le contexte dans lequel nous vivons, mais nous sommes aussi les créateurs de nos constructions politiques et sociales et nous pouvons les changer si nous sommes suffisamment déterminés. [1]
Mary Dietz

Dans le débat [2] entre Simon Springer et David Harvey concernant le cadre idéologique que devrait adopter la géographie radicale, la proposition de Harvey de laisser la géographie radicale libre de tout -isme apparaît comme très sensée. Et même si leurs textes polémiques débat, à première vue, de la question de la géographie radicale, elles revêtent, selon moi, une importance plus large concernant question globale du rôle de l’idéologie dans le projet de libération et d’émancipation sociale. A quelques exceptions près, l’idée de nous libérer de l’idéologie semble grandement négligée par les mouvements d’émancipation sociale et je pense qu’il s’agit d’une grosse erreur si nous voulons réellement impliquer davantage de gens dans ceux-ci et agir de manière constructive.

Η Κλιματική Αλλαγή και η Ανάγκη για ένα Νέο Παράδειγμα

By Yavor Tarinski

Μετάφραση:Γεωργία Κανελλοπούλου, Ουλαλούμ

«Παρά τις διεθνείς συσκέψεις, που πραγματεύονται από τη βιοποικιλότητα μέχρι την κλιματική αλλαγή, οι εθνικές πολιτικές ελίτ έχουν κάνει αδύνατο το να έρθουν σε ουσιαστικές συμφωνίες για να αντιμετωπίσουν την περιβαλλοντική κρίση. Μα δεν θα αποφύγουμε το να φανταζόμαστε ένα νέο και διαφορετικό σενάριο από το σημερινό. Ασφαλώς, ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.»
Δημήτρης Ρουσσόπουλος [1]

Climate Change and the Need for a New Paradigm

By Yavor Tarinski

Despite many international meetings, dealing with every subject from biodiversity to climate change, the national political elites have found it impossible to come to meaningful agreements to deal with the environmental crisis. […] There is no avoiding imagining new and different scenarios than the status quo. Surely another world is possible.
– Dimitrios Roussopoulos[1]

Социални и екологични измерения на рекуперацията на фабрики

Автор: Явор Тарински

Мнозина все още твърдят, че рекуперацията на работни места не е алтернатива на капитализма. И може би, сама по себе си, не е. […] Но също така тя се простира отвъд това: същите тези работници, вместо да се чувстват депресирани и със смачкано достойнство, проправят път за други да поемат контрола върху собствения си живот.

Марина Ситрин

O futebol como bem comum

Por Yavor Tarinski

Em seu livro O futebol ao sol e à sombra, Eduardo Galeano apontou a comercialização do esporte mais famoso do mundo e seu desligamento  das bases. Nela, ele diz que “quando o esporte se tornou uma indústria, a beleza que brota da alegria do jogo, foi arrancada por suas próprias raízes. O futebol profissional condena tudo o que é inútil e inútil significa não rentável “. Mais uma vez vimos isso na Copa do Mundo de 2014 no Brasil, onde o futebol moderno apareceu pelo que realmente é: um mecanismo que serve a lógica de acumulação constante de capital, Para aqueles que, no fundo, não podem dar-se ao luxo de participar dessa celebração da cultura consumista moderna. Foi transformado em espetáculo, mais uma mercadoria nas prateleiras do supermercado global, no qual podemos participar apenas como consumidores passivos.

Politicizing Ecology – Beyond Technocracy and Constant Growth

By Yavor Tarinski

For some decades now the human civilization has embarked on a journey to rapidly extract whatever resource it can from the planet as to maintain its current predominant doctrine — unlimited economic growth. There are, as one could imagine, dire consequences resulting from this activity that places in danger our very future. Despite the dangers that are going together with the growth doctrine, we are being told to blindly direct our hopes towards “science” as the ultimate crisis resolver, to clean up the mess left from extreme extractivism.

The Future is a “Pluriverse”- An Interview with David Bollier on the Potential of the Commons

Interview by Antonis Brumas and Yavor Tarinski

Some believe that the commons are incompatible with commodity markets. Others claim that markets and commons may form mutually beneficial relations with each other. What are your own views on this issue?

Σκέψεις πάνω στον Καστοριάδη και τον Μπούκτσιν

By Yavor Tarinski

Η πρωταρχική απειλή για τη φύση και τον άνθρωπο σήμερα προέρχεται από τη συγκέντρωση και τη μονοπώληση της εξουσίας και του ελέγχου – Vandana Shiva[1]

Στην εποχή μας, οι «από πάνω» συνεχώς μας λένε  ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά μόνο να συμμορφωθούμε με το καθεστώς. Οι κυρίαρχοι θεσμοί εξουσίας κάνουν ό,τι μπορούν για να μας πείσουν ότι η λύση στα κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα θα βρεθεί στις ίδιες πολιτικές που τα δημιούργησαν. Το αφήγημα «δεν υπάρχει εναλλακτική» (TINA) συνεχίζει να κυριαρχεί στον κυρίαρχο λόγο,  και η ευρεία καταναλωτική κουλτούρα, σε συνδυασμό με την μακρά κρίση αντιπροσώπευσης, δηλητηριάζουν το ανθρώπινο φαντασιακό με κυνισμό, γενικευμένο κομφορμισμό και απάθεια.

Chalkida: 2017 Έτος Καστοριάδη | 20 χρόνια μετά

Ηχητικό της εκδήλωσης-συζήτησης που διοργάνωσε το πολιτικό περιοδικό ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ τη Δευτέρα 24/04/2017 στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας, στη Χαλκίδα.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ: Γιάννης Κτενάς | Γιάβoρ Ταρίνσκι | Νίκος Χριστόπουλος.
Εισήγηση-συντονισμός: Γιώργος Παπαχριστοδούλου .

Επεξεργασία υλικού: Παναγιώτης Κούστας

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αποτιμηθεί ένας στοχαστής: ο φιλολογικός, ο ακαδημαϊκός, ο πολιτικός-κοινωνικός. Ο φιλοσοφικός λόγος του Κορνήλιου Καστοριαδη, υπήρξε πάντα λόγος πολιτικός, λόγος πρακτικός, με τη φιλοδοξία να εμπνεύσει εκ νέου το επαναστατικό πρόταγμα της ατομικής και κοινωνικής αυτονομίας.