Türkiye’nin işgaline karşı Kürdistan’i Savunalim

Bizler, Avrupa’nın dört bir yanından 150 kadar siyasetçi, insan hakları savunucusu, gazeteci, akademisyen, parlamenter, siyasal eylemci, çevrebilimcive feminist, 23 Nisan 2021’den beri Türkiye’nin Güney Kürdistan’a (Kuzey Irak’a) saldırılarından kaynaklanan tehlikeli gelişmeleri yakından izliyoruz. Bunun sonucunda, bugün Erbil’de toplanarak sesimizi yükseltmemiz gerektiğine karar verdik.

Kapitalizme karşı doğrudan demokrasi

Yazar: Yavor Tarinski

“Demokrasiyi kısıtlamanın en etkili yolu, karar verme mekanizmasını kamusal alandan hesap vermeyen kurumlara yönlendirmektir: krallar ve prensler, rahip kastları, askeri cuntalar, parti diktatörlükleri ya da modern şirketler.” Noam Chomsky [1]

Bugünlerde demokrasi ve kapitalizm sıklıkla neredeyse eşanlamlıymış gibi kullanılıyor. Bu birbirinin yerine geçme hali yalnızca siyasi lügate değil aynı zamanda sosyal imgesellere de nüfuz etmiş durumda. Mevcut sistem tarafından baskı gören veya sömürülen çoğunluk bu iki kavramı suçlama eğilimi gösteriyor.

Avam Olarak Futbol

Yazar: Yavor Tarinski

Çevirmen: Özgenur Aydın

Football in Sun and in Shadow [Gölgede ve Güneşte Futbol] adlı kitabında Eduardo Galeano, dünyanın en ünlü sporunun ticarileşmesine ve halk tabakasından kopmasına değindi. Kitabında ‘’spor sektöre dönüştüğü oranda, eğlence için oynandığı zamanki güzelliğini kaybetmiştir. Profesyonel futbol, işe yaramaz her öğeyi reddetmektedir; kâr getirmeyen her şey de işe yaramaz olarak kabul edilmektedir”, dedi. Bunu bir kez daha, modern futbolun gerçekte olduğu gibi göründüğü Brezilya’daki 2014 Dünya Kupası’nda gördük: modern tüketim kültürünün bu kutlamasına katılmaya parası yetmeyecek olan, altta yer alanlara karşı agresif, değişmez sermaye birikiminin mantığına hizmet eden bir mekanizma. Sadece pasif tüketiciler olarak katılabileceğimiz küresel süpermarketin raflarında görücüye çıkan bir metaya dönüştü.

Şehri baştan keşfederek devleti aşmak

Yazar: Yavor Tarinski

Çeviri: Serap Şen

Thatcher ve Reagan’ın retoriği açısından ciddi anlamda değişen bir şey yok (birkaç büyük teşebbüsün resmi mülkiyetinin el değiştirmesi devletle olan bağlarını illa ki değiştirmiyor), büyük firmaların bürokratik yapısı aynı kaldı [ve] milli üretimin yarıdan fazlası bir şekilde kamu sektöründen (devlet, yerel yönetim organizasyonları, sosyal güvenlik) geçiyor; … nihai milli harcamaya giren mal ve hizmetlerin fiyatının yarısı ila üçte ikisi şu ya da bu şekilde sabitleniyor, regüle ediliyor, kontrol ediliyor veya devlet politikalarının etkisiyle belirleniyor ve bu geri çevrilebilir bir durum değil (Thatcher ve Reagan’ın on yılı bu konuda hiçbir kaydadeğer değişiklik getirmedi).[1]
Cornelius Castoriadis